Goście I PRELEGENCI XXXIV festiwalu

lista zostanie uaktualniona w listopadzie 2025, trwają rozmowy nad programem

SWITŁANA TARATORINA

Ukraińska pisarka, dziennikarka i PR manager z Krymu. Współautorka kanału YouTube o fantastyce Фантастичні talk(s).

W 2000 roku ukończyła szkołę średnią we wsi Rozdolne (Krym). Była członkiem jury małych dzieci Międzynarodowego Festiwalu Filmów dla Dzieci Artek. W 2001 roku otrzymała stypendium naukowe z Funduszu Współpracy Intelektualnej „Ukraina – XXI wiek”. W 2006 roku ukończyła z czerwonym dyplomem Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. M. P. Drahomanowa. Pracowała jako dziennikarka. Artykuły i recenzje Switłany Taratoriny były publikowane w magazynie ELLE, w publikacjach internetowych Ukraińska Prawda („Українська правда”), Glavred („Главред”), DreamKyiv, Gazeta.ua i innych. Pracowała w jednym z największych wydawnictw na Ukrainie – Vivat.

Zadebiutowała powieścią „Lazarus”, która w 2018 roku wygrała konkurs wydawniczy, w którym wzięło udział ponad 300 rękopisów. Powieść została nagrodzona nagrodą „ЛітАкцент року – 2018”. W 2019 roku znalazła się na długiej liście „BBC Books of the Year”. Została też uznana książką roku przez fanzin „World of Fantasy”, a także znalazła się na liście 10 najważniejszych książek 2018 roku magazynu The Village. Również w 2019 roku powieść „Lazarus” otrzymała nagrodę specjalną Ukraińskiego Instytutu Książki na BookForum Najlepsza Książka we Lwowie. W tym samym roku Switłana Taratorina otrzymała nagrodę CHRYSALIS AWARDS przyznawaną przez European Society of Science Fiction — za najlepszy debiut i znalazła się wśród 25 najlepszych pisarzy z Ukrainy według magazynu Focus.

W Polsce autorka zadebiutowała tytułowym opowiadaniem do antologii opowiadań ukraińskich „Język Babilonu”. Nakładem Stalker Books ukazału się jej powieści „Lazarus” i „Dom soli”.

AGNIESZKA HAŁAS

Agnieszka Anna Hałas Rocznik ’80, z wykształcenia doktor nauk biologicznych, aktualnie tłumaczka i autorka fantastyki. Od maja 2021 r. współredaktorka działu prozy zagranicznej w „Nowej Fantastyce”. Spod jej pióra wyszły: cykl powieściowy „Teatr węży” (jego piąty i ostatni tom, „Czerń nie zapomina”, otrzymał w 2021 r. Nagrodę im. Janusza A. Zajdla), liczne opowiadania publikowane w czasopismach i antologiach, zbiory opowiadań „Między otchłanią a morzem” (2004) i „Po stronie mroku” (2012) oraz powieść „Olga i osty” (2016). Należy do żeńskiej grupy literackiej Harda Horda.

MARTA SOBIECKA

rocznik 1990. Absolwentka dziennikarstwa oraz filozofii na UKW w Bydgoszczy. Publikowała prozę i publicystykę na łamach „Nowej Fantastyki”, „Nieznanego Świata”, „Fenixa. Antologii”, „OkoLicyStrachu”, Antologii City IV oraz Antologii Polskiej Grozy (audioteka.pl). W 2019 roku wyróżniona w konkursie Pigmalion Fantastyki. W 2022 nominowana do nagrody Reflektor przyznawanej przez redakcję „Nowej Fantastyki”.

W 2021 roku wydała cyberpunkowy zbiór opowiadań „Algorytm życia”, w którym po raz pierwszy pojawia się oficer Kaori Nakamura. „Chindōgu” to kontynuacja przygód japońskiej policjantki.
Na co dzień pracuje jako redaktorka i korektorka.

PAWEŁ MAJKA

Paweł Grzegorz Majka urodzony w 1972 roku w Krakowie polski autor opowiadań fantastycznych. Pierwsze opowiadanie wydano mu drukiem drukiem w 1987 roku, w nagrodę za zajęcie 3 miejsca w konkursie Złotej Ostrogi organizowanym co roku przez Świat Młodych. Następne opowiadanie opublikował dopiero w roku 2006. Pracował w lokalnych mediach – prasie i rozgłośniach radiowych, później w jednej z ogólnopolskich telewizji. Współpracuje z „Czasem Fantastyki” i internetowym magazynem Creatio Fantastica. W sieci publikuje czasem pod pseudonimem Paweł Czerwiec. Autor lub współautor cykli powieściowych: Berserk, Czerwone żniwa, napisał dwie powieści w Uniwersum Metro 2033. Do tego 4 powieści, kilkanaście opowiadań.

PIOTR GOCIEK

w PRL uczestnik Ruchu Wolność i Pokój, polski dziennikarz prasowy i radiowy, kierownik działu krajowego w „Rzeczpospolitej”.
Karierę zaczynał w RMF FM, gdzie prowadził audycję „Do kina czy na film”. Był również korespondentem radiowym z wielu festiwali filmowych, m.in. w Cannes. Po odejściu z RMF FM przez krótki czas pracował w łódzkim Radiu Manhattan, zaś od 2000 roku pracował w Radiu Plus m.in. jako kierownik anteny. W styczniu 2005 roku odszedł z radia i założył firmę Music and Research, wykonującą badania słuchalności dla stacji radiowych. Do Radia Plus powrócił w listopadzie 2005. Od roku 2006 związany z prasą. Najpierw pracował w tygodniku „Ozon”, gdzie kierował działem Historia i zajmował się projektami specjalnymi, po zamknięciu tego tygodnika został recenzentem filmowym tygodnika „Wprost”. Kierował przez cztery lata działem krajowym dziennika „Rzeczpospolita”. Obecnie w tygodniku „Uważam Rze”.

W latach 80. związany z klubami fantastyki w Opolu, współpracował z fanzinami. Pisywał jako Piotr N. A. Gociek. Debiutował opowiadaniem „Wielka ucieczka”. W 2012 opublikował powieść satyryczno-fantastyczną Demokrator. W fantastycznym piśmie „Talizman” prowadził dział publicystyki.

WOJCIECH GUNIA

Wojciech Gunia</> (ur. 1983 w Nowym Sączu) – absolwent Wydziału Polonistyki UJ. Prozaik, okazjonalnie publicysta i tłumacz.

Debiutował w 2013 roku w antologii Po drugiej stronie. Weird fiction po polsku. Rok później ukazał się jego pełny zbiór opowiadań Powrót, uznany przez wielu czytelników i krytykę za jedną z najoryginalniejszych i najlepszych książek polskiej literatury grozy ostatnich lat. W 2016 roku ukazała się jego świetnie przyjęta powieść Nie ma wędrowca, która
otrzymała Nagrodę im. Stefana Grabińskiego dla najlepszego polskiego horroru 2016 roku. Na początku 2018 r. do rąk czytelników trafiła trzecia książka Guni, Miasto i rzeka.
Publikował w czasopismach „Histeria”, „OkoLica Strachu”, „Nowa Fantastyka” i „Trans/wizje” oraz w antologiach Jakie czasy, taki diabeł i Maszyna. Jest też redaktorem prowadzącym polskiego rocznika weird fiction Sny umarłych.
Prowadzi popularny wśród zadeklarowanych pesymistów blog “Labirynt z liści”, poświęcony tematyce melancholii oraz ciemnym pograniczom literatury, filozofii i psychologii.

JACEK INGLOT

Jacek Inglot urodził 1962 roku w Trzebnicy, od czwartego roku życia mieszka we Wrocławiu. Tu też zdobył wykształcenie, uzyskując stopień magistra filologii polskiej. Literaturą fantastyczną interesował się od dzieciństwa, choć jako autor debiutował dopiero w 1986 roku, w kwartalniku Feniks, opowiadaniem „Dira necessitas”. Na łamy miesięcznika Fantastyka trafił dwa lata później, z nihilistyczną humoreską „Science and Fiction, Inc.” Od tego czasu opublikował przeszło dwadzieścia opowiadań, na łamach takich pism jak Nowa Fantastyka, Problemy, Fenix czy Playboy, a także w antologiach. W 1989 roku za słuchowisko „Pożegnanie z Abrą” otrzymał II nagrodę w konkursie IV programu PR.
W roku 1996 opublikował powieść Inquisitor (REBIS), stanowiącą rozwinięcie dwóch opowiadań wydrukowanych w „Nowej Fantastyce”, traktujących o przygodach licealnego nauczyciela, tytułowego inkwizytora, wplątanego w działania sił nieczystych. „Inquisitor” uzyskał nominację do nagrody im. Janusza A. Zajdla. W 2006 roku ukazało się jej wznowienie (zmienione i uzupełnione) pt. Inquisitor. Zemsta Azteków.

ISTVAN VIZVARY

Istvan Vizvary – (ur. 22 kwietnia 1975 w Łodzi z ojca Węgra i matki Polki) – polski autor science fiction, zarówno dłuższych opowiadań, jak i form bardzo krótkich. Z wykształcenia matematyk i informatyk, absolwent Wydziału Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego.
Autor powieści: „Vivo” i „Lagrange. Listy z Ziemi”. Na festiwalu będzie przepytywany przez Martę Sobiecką: „Ku Gwiazdom czy ku Ziemi? Rozmowa wokół powieści Lagrange”

MAREK ŻELKOWSKI

Marek Żelkowski (ur. 1964 w Bydgoszczy) – autor science-fction i fantasy, scenarzysta radiowy oraz dziennikarz. Absolwent kierunku nauki społeczne na WSP w Bydgoszczy (obecnie Uniwersytet Kazimierza Wielkiego) specjalizujący się w religioznawstwie. Jako autor fantastyki zadebiutował w 1986 roku opowiadaniem „Niewolnicy” opublikowanym w poznańskim fanzinie „Kwazar” (tak podaje się oficjalnie, ale do dzisiaj nikt nie ustalił, czy debiutem nie było jednak opowiadanie zamieszczone w tym samym roku w tygodniku „Fakty”

Publikuje regularnie w SFinksie, redaguje książki, pracuje dla wydawnictrwa Bibliotekarium.. Napisał „Dzieci Hildora” środkową część cyklu Tadeusza Markowskiego.

Obecnie pisze space oprę, cykl Wojna Cieni. Pierwszy tom ukazał się w zeszłym roku, a na festiwalu będzie miał premierę tom drugi.

JAROSŁAW GACH

Jarosław Gach polski twórca komiksowy. Jarosław Gach na planszach swoich komiksów tworzy fantastyczne baśniowe światy, zakorzenione w warmińskiej tradycji. Co więcej, sięga po praktycznie martwy język – gwarę warmińską, aby oddać specyfikę tych opowieści. Odtwarzanie i reinterpretowanie historycznej kultury, która zanikła, przypomina zabiegi pisarzy fantasy, którzy tworzą nowe światy, obdarzając je oryginalną kulturą, w tym językiem, sztuką i obyczajowością (vide Tolkien czy Martin).

Spotkanie z Jarosławem Gachem, twórcą komiksowym – prowadzi Rafał Śliwiak (obaj na zdjęciu)

KAMIL MUZYKA

Doktorant w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Specjalista w dziedzinach wydobycia surowców pozaziemskich („górnictwo kosmiczne”) oraz produkcji w przestrzeni kosmicznej z wykorzystaniem warunków pozaziemskich. Członek Polskiego Stowarzyszenia Transhumanistycznego, Polskiej Fundacji Fantastyki Naukowej, Stowarzyszenia „Rzecznicy Nauki” oraz Space Generation Advisory Council. Tematem jego badań są prawne aspekty wydobycia, przetwarzania oraz wykorzystania przemysłowego surowców i warunków występujących na ciałach niebieskich, oraz patentowe aspekty organizmów syntetycznych, ksenobiologicznych oraz technologii samo-ujawniających poprzez posiadanie zdolności do samoreplikacji. W latach 2016-2019 pełnił funkcję obserwatora przy Haskiej Grupie Roboczej do spraw Międzynarodowej Regulacji Wykorzystania Surowców Kosmicznych. W latach 2013-2014 odbył staż w Institute for Ethics and Emerging Technologies przy Trinity College, a w lipcu 2015 uczestniczył w Copernicus Space Science Laboratory w Bercel na Węgrzech.

JAKUB WALICKI

Jakub Walicki – Absolwent filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim, pisarz i copywriter (rocznik 91). Autor książek „Ogród na szczycie wulkanu. Sceptyczne rozważania o szczęściu” (2022) oraz „Zmięte kartki papieru” (2023). Na co dzień wykładowca w Instytucie Zarządzania na Uniwersytecie Pomorskim w Słupsk, gdzie prowadzi zajęcia związane z kreatywnym pisaniem i marketingiem. Pasjonat kina, twórca bloga i podcastu „Przemyślane Kadry”, gdzie omawia filozoficzne zagadnienia na filmowych przykładach.
Współautor (z Jackiem Sobotą) książki „Jerzego i Andrzeja Żuławskich ekspedycja w kierunku prawdy. Na srebrnym globie: stany splątane fantastyki i filozofii”, która będzie miała premierę na festiwalu.
 

MAREK ORAMUS

Marek Oramus (ur. 23 marca 1952 w Sieprawiu pod Krakowem) – polski pisarz fantastyki i publicysta. W 1975 ukończył studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej, następnie Pomagisterskie Studium Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim w 1977. Od 1972 współpracował z gliwickim oddziałem „Tygodnika Studenckiego Politechnik“. Był też zastępcą redaktora naczelnego „itd“. W latach 1983-1986 prowadził dział recenzji w „Przeglądzie Technicznym“, za co otrzymał nagrodę „Fantastyki”. Autor cyklu felietonów Piąte piwo, drukowanych od 1990, pierwotnie na łamach „Fenixa”, później „Nowej Fantastyki”, następnie „Fenixa”. 55 z nich ukazało się w książce Rozmyślania nad tlenem.
Debiutował w 1972 na łamach „itd” humoreską Paczka, zaś jego debiutem jako autora science fiction było opowiadanie Eutanazja zamieszczone w 1975 na łamach „Politechnika”. Debiut książkowy to opublikowana w 1983 powieść science fiction Senni zwycięzcy, zaliczana do nurtu fantastyki socjologicznej, ukończona w 1978 r., a wydana w 1982 r.[ Przedstawia wizję zamkniętego, manipulowanego społeczeństwa odnoszącą się do polskiej rzeczywistości lat 80. XX wieku.

Mąż anglistki Dominiki Oramus,

MAREK BARANIECKI

Marek Baraniecki (ur. 16 czerwca 1954 w Gliwicach) – polski pisarz science fiction, dziennikarz. Z zawodu inżynier środowiska.

Absolwent Politechniki Śląskiej. Od 1976 był dziennikarzem w czasopismach studenckich, m.in. kierownik Gliwickiego Oddziału Tygodnika Studenckiego „Politechnik”. Publikował również artykuły w Tygodniku Społeczno-Kulturalnym „Katolik”.

Pisarsko debiutował w 1983 na łamach miesięcznika Fantastyka opowiadaniem Karlgoro godzina 18.00, które zostało uznane za najlepsze opowiadanie opublikowane tego roku w tymże miesięczniku. W 1984 zrezygnował z pracy zawodowej na rzecz pisania. Wydał zbiór opowiadań Głowa Kasandry (1985). Za opowiadanie o tym samym tytule otrzymał w 1985 nagrodę im. Janusza A. Zajdla. Nagrodzone opowiadanie rozeszło się w 150 tys. nakładzie, miało również adaptację radiową, która – czytana w odcinkach w III programie Polskiego Radia – wzbudziła duże zainteresowanie. Ekranizacji natomiast została uniemożliwiona z powodu cenzury – nie można było dojść do porozumienia, jakie symbole miały być na głowicach nuklearnych. Po kilku latach bezowocnych dyskusji na ten temat, zniechęcony Baraniecki zrezygnował z pisarstwa i wrócił do pracy zawodzie dziennikarza.

W 2008 ukazało się wznowienie książki Głowa Kasandry uzupełnione dwoma nowymi opowiadaniami.

TOMASZ PINDEL

Tomasz Pindel (ur. 1976) – polski tłumacz literatury hiszpańskojęzycznej, w latach 2002–2012 pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego (Katedra Ameryki Łacińskiej w Instytucie Amerykanistyki i Studiów Polonijnych), a od 2018 adiunkt Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (Katedra Literatury, Historii i Kultury Hiszpańskiego Obszaru Językowego). Razem z Szymonem Kloską prowadzi program „Piątka z literatury” w RMF Classic. Otrzymał Nagrodę za Tłumaczenie Literackie za przekład Noc jest dziewicą Jaime Baylyʼego. Nagrodę przyznaje każdego roku polski oddział Instytutu Cervantesa za najlepsze tłumaczenie literatury hiszpańskojęzycznej. Za książkę Mario Vargas Llosa. Biografia uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca Grudnia 2014 przyznawaną przez Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie. W 2024 został nominowany do Nagrody im. Ireny Tuwim.

Publikacje: Zjawy, szaleństwo i śmierć: fantastyka i realizm magiczny w literaturze hispanoamerykańskiej, „Universitas”, Kraków, 2004. Czy to się nagrywa?, Świat Książki, Warszawa 2011. Mario Vargas Llosa. Biografia, Znak, Kraków 2014. Realizm magiczny. Przewodnik (praktyczny), „Universitas”, Kraków, 2014. Za horyzont. Polaków latynoamerykańskie przygody, Znak, Kraków 2018. Historie fandomowe, Wydawnictwo Czarne,

JACEK SOBOTA 

Zamieszkały w Olsztynie, pracuje w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim (Pracownia Filozofii Praktycznej i Badań Interdyscyplinarnych). Wykładał również filozofię w Olsztyńskiej Szkole Wyższej im. Józefa Rusieckiego. Debiutował w roku 1990 na łamach miesięcznika „Nowa Fantastyka”. Autor wielu (publikowanych głównie w prasie) opowiadań oraz cyklu publikowanego na łamach „Nowej Fantastyki” felietonów Wyznania idioty. Pisze również teksty krytyczne i publicystyczne, obecnie do kwartalnik „SFinks”.

Wydane książki: Głos Boga (Wydawnictwo Dolnośląskie 2006); Padlina (Wydawnictwo Dolnośląskie 2007); Konflikty moralne – literatura fantastycznonaukowa jako próba symulacji sytuacji konfliktowych (Centrum Badań Europy Wschodniej UWM w Olsztynie 2011), Wieczór trzech psów – opowiadania wybrane (Solaris 2016); Wyznania idioty – eseje, felietony, recenzje (Solaris 2016); Filozofia fantastyki (Instytut Filozofii UWM w Olsztynie 2016); Od zniewolenia do chaosu. Akcenty filozofii społecznej i filozofii polityki w polskiej prozie fantastycznonaukowej (lata 1946-2016) – (Instytut Filozofii UWM w Olsztynie 2019).

Na festiwalu ukaże się jego książka Nanokultura. Wyznania idioty 2 (Stalker Books) i napisana razem z Jakubem Walickim Jerzego i Andrzeja Żuławskich ekspedycja w kierunku prawdy. Na srebrnym globie: stany splątane fantastyki i filozofii (Stalker Books).

ŁUKASZ KUCHARCZYK

Doktor nauk humanistycznych oraz autor fantastyk. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Literatury XX wieku na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Stworzył rozprawę Granice ciała. Somapoetyka w twórczości Stanisława Lema. W 2022 ukazała się jego debiutancka książka Granty i smoki, a w 2024 Wszystkie drogi prowadzą.

Jest autorem rozpraw: 
Granice ciała. Somapoetyka w twórczości Stanisława Lema, wyd. Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2021
Granice ludzkiego poznania. O wybranych aspektach twórczości Jacka Dukaja, wyd. Instytut Literatury, 2024

ADRIANNA WOSIŃSKA

Adrianna Wosińska
Od 2009 roku właścicielka i siła napędowa Wydawnictwa KIRIN, specjalizującego się w tematyce japońskiej, od 2008 roku redaktor naczelna kwartalnika „Torii. Magazyn Totalnie o Japonii”, autorka książek „Lalki japońskie dawniej i dziś” oraz „Tradycyjne zabawki japońskie” (najobszerniejszej książki na ten temat poza Japonią), tłumaczka kilkunastu książek o Japonii oraz kilku z zupełnie innej bajki.
Miłośniczka i propagatorka kultury japońskiej w naszym kraju, organizatorka Dni Kultury Japońskiej w Bydgoszczy, organizatorka i współorganizatorka licznych konferencji naukowych oraz wydarzeń kulturalnych (m.in. wystaw lalek i zabawek japońskich), również prelegentka na targach książki, dniach japońskich, konwentach, w muzeach, bibliotekach, księgarniach oraz wszelkich innych wydarzeniach i placówkach, gdzie tylko znaleźli się chętni do posłuchania o kulturze japońskiej lub… zagadnieniach związanych z rynkiem książki lub branżą wydawniczą.
Prywatnie miłośniczka ramenu i psów nierasowych, pracoholiczka i niespokojna dusza.

ANDRZEJ DRZEWIŃSKI

Andrzej Drzewiński (ur. 16 października 1959 we Wrocławiu) – polski fizyk, prof. dr hab. nauk fizycznych, pracownik Instytutu Fizyki Uniwersytetu Zielonogórskiego. Pisarz science fiction i popularyzator nauki.

Pracę naukową łączy z działalnością popularnonaukową oraz pisarską. W 1978 debiutował opowiadaniami na łamach Akademickiego Radia Politechniki Wrocławskiej. Jego pierwszą książką był zbiór opowiadań Zabawa w strzelanego, wydany w 1983 roku. Następnie, wspólnie z Andrzejem Ziemiańskim, napisał dwie powieści Zabójcy szatana oraz Nostalgia za Sluag Side. Jest także współautorem dwóch zbiorów opowiadań: Posłaniec (z Mirosławem Jabłońskim) oraz Bohaterowie do wynajęcia (z Jackiem Inglotem). Wspólnie z Jackiem Wojtkiewiczem jest autorem popularnonaukowej książki Opowieści z historii fizyki.

Był członkiem wrocławskiego oddziału PSMF. Wraz z Adamem Cebulą, Eugeniuszem Dębskim i Piotrem Surmiakiem członek grupy autorskiej Kareta Wrocławski, która w 2012 opublikowała zbiór opowiadań Upalna zima.

KRZYSZTOF REWIUK

Krzysztof Rewiuk (ur. 1974) – lekarz, nauczyciel akademicki, autor opowiadań. Debiutował w wieku 13 lat na łamach „Świata Młodych”. Po dłuższej przerwie na normalne życie powrócił do pisania, publikując kolejne teksty m.in. w Nowej Fantastyce, Creatio Fantastica, Silmarisie, antologiach Fantazmaty i Phantom Books. Związany ze środowiskiem portalu Nowa Fantastyka i Sekcją Literacką Krakowskiej Sieci Fantastyki. Czterokrotnie nominowany do Nagrody im. J. Zajdla. Laureat nagrody w 2021 roku, wspólnie z Krzysztofem Matkowskim.

W 2024 opublikował swoją pierwszą książkę Olvido (Stalker Books).

WIKTOR ŻWIKIEWICZ

Wiktor Żwikiewicz (ur. 19 marca 1950 w Bydgoszczy) – polski pisarz science fiction.

Ukończył Technikum Geodezyjne, od 1971 do 1975 pracował w Bydgoskim Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym. Od 1975 do 1979 działał w studenckim teatrze „Próba” jako scenarzysta, reżyser oraz aktor. Później pracował jako plastyk w bydgoskim Kombinacie Budowlanym „Wschód” oraz jako specjalista od reklamy w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. W 1979 założył Bydgoski Klub Miłośników Fantastyki „Maskon”.

Debiutował w 1971 opublikowanym na łamach „Młodego Technika” opowiadaniem „Zerwane ogniwo”. Jego utwory ukazały się w takich czasopismach jak „Nurt”, „Problemy”, „Przegląd Techniczny” oraz w almanachach: Kroki w nieznaneWołanie na Mlecznej DrodzeStało się jutroWehikuł wyobraźni i Gość z głębin. Jest autorem ilustracji i okładek do swoich książek. Od stycznia do grudnia 2007 roku na łamach miesięcznika „Science Fiction, Fantasy i Horror” ukazywał się wywiad – rzeka z Wiktorem Żwikiewiczem („Żwikipedia”), który prowadził Marek Żelkowski.

Wydał zbiory opowiadań (Podpalacze nieba, NK, W. 1976; Happening w oliwnym gaju, NK, W. 1977; Sindbad na RQM-57, NK, W. 1978), oraz powieści: Druga jesień (Wyd. Pozn., Poz. 1982); Imago (KAW, W. 1985); Ballada o przekleństwie (NK, W. 1986); Delirium w Tharsys (Pomorze, Byd. 1987).

Nakładem Stalker Books opublikował: Appendix Solariana; Maszyna; Imago; Delirium w Tharsys; Druga jesień.

PRZEMYSŁAW RUDŹ

Przemysław Mieszko Rudź (ur. 21 marca 1976 w Elblągu) – polski kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej, inżynier dźwięku i producent muzyczny, popularyzator astronomii, autor książek i przewodników. W swojej twórczości artystycznej nawiązuje do dokonań słynnej szkoły berlińskiej (m.in. Tangerine Dream, Klaus Schulze i wielu innych), wzbogacając ją elementami harmonii rocka progresywnego. Debiutował w 2009 roku w audycji Studio el-muzyki redaktora Jerzego Kordowicza.

Popularyzację astronomii realizuje poprzez działalność wydawniczo-literacką, wykłady i prelekcje, pokazy nieba oraz uczestnictwo w zlotach astronomicznych na terenie całego kraju[.

Ukończył studia na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego. Z wykształcenia jest geografem klimatologiem. Jest członkiem Stowarzyszenia Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych. Od 2021 roku jest członkiem rad programowych Polskiego Radia Olsztyn i TVP Olsztyn. W 2022 roku współprowadził cotygodniową audycję popularnonaukową „Pomorze – Nauka – Świat”, nadawaną na antenie Polskiego Radia Gdańsk. W latach 2016–2023 był ekspertem Polskiej Agencji Kosmicznej odpowiedzialnym za edukację kosmiczną, kontakty z mediami, informację i promocję.

TOMASZ KOKOWSKI

Tomasz Kokowski
Urodzony w grudniu roku zaprzestania prób z bronią atomową w atmosferze. Wykształcony informatyk od maszyn cyfrowych. Duszą inżynier od rozwiązywania problemów. Zawodowy autor pomysłów i koncepcji technicznych programujących czasy, które mogą nadejść wspomagane przez Europę. Takoż ekspert oceny projektów i ich realizacji. Zdecydowany protaginista eksploracji Kosmosu. Swego czasu aktywista polskiego udziału w SETI@Home. Autor cykllu kilkunastu artykułów „Kosmiczne spotkania” (Głos Politechniki, 2003-2005). Wspópracownik Polskiego Radia (Polskie Radio Bis 1998-2005: eksploracja Kosmosu, SETI, Eureka 2008-2016 – inżynieria, rozwiązania techniczne, zastosowania informatyki, eksploracja Kosmosu, SETI – 2008-2016). Aktualnie oficjalny recenzent w jednym z sieciowych portali o książkach. Od roku 2024 pisze o książkach w SFinksie. Tak, boomer fantastyki.

MACIEJ WÓJCIK

Maciej Wójcik – urodzony w 1995 roku w Szczecinie. Aktualnie zamieszkały w Gorzowie Wielkopolskim. Historyk, nauczyciel, ratownik WOPR, doktorant Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego. W sferze jego zainteresowań badawczych znajduje się historia ruchów społecznych i doktryn politycznych, historia anarchizmu, animal studies, historia kultury popularnej, dzieje polskiej prasy alternatywnej. Wielbiciel literatury fantastycznej (s-f jak i fantasy), fan twórczości R. E. Howarda, H. P. Lovecrafta oraz E. R. Burroughsa. Do tej pory jego teksty ukazały się na łamach takich czasopism jak „Studia Polityczne”, „Przegląd Zachodniopomorski”, „Świat Idei i Polityki”.

BARTŁOMIEJ DZIK

Bartłomiej Dzik (ur. 1975) – z wykształcenia i zawodu ekonomista, naukowo i hobbystycznie zajmował się problematyką hazardu i racjonalności ekonomicznej. Autor artykułów popularnonaukowych i felietonów w periodykach i prasie codziennej. Jeden z jego tekstów („Niestety, pieniądze szczęście dają” z miesięcznika psychologicznego Charaktery) trafił do programu czytania ze zrozumieniem dla szkoły średniej. Miłośnik literatury popularnej, lekkich używek, motoryzacji i gier komputerowych. Pisarzem chciał zostać już we wczesnej podstawówce, ale na poważnie zabrał się za to dopiero w 2010 roku. Finalista kilku konkursów literackich, w tym dwukrotnie Horyzontów Wyobraźni (w 2011 za opowiadanie Gniew Gai i w 2012 za Poczwórną koniunkcję ). Regularnie publikował krótkie formy na Szortal.com, prowadzi bloga społeczno-ekonomicznego Dzikonomika (bdzik.bblog.pl).

TOMASZ BOCHIŃSKI

Tomasz Janusz Bochiński (ur. 13 września 1959 w Warszawie) – polski pisarz fantasy i science-fiction.

Jest twórcą scenariusza komiksu Rycerze ziem jałowych z rysunkami Grzegorza W. Komorowskiego. Zamieszczał liczne opowiadania i nowele w antologiach oraz pismach literackich: w miesięczniku „Fenix”, „Science Fiction”, „Science Fiction, Fantasy i Horror”. Od roku 2008 na łamach czasopisma „Science Fiction, Fantasy i Horror” publikował felietony „Polecanki i niepolecanki Kruka Siwego” poświęcone propagowaniu klasycznej, polskiej fantastyki.

Debiutował w 1984 w fanzinie Kwazar. Pierwsze opowiadanie sprzedał rok później – ukazało się na łamach „Politechnik”. W roku 1988 wspólnie z Wojciechem Bąkiem wydał zbiór opowiadań fantasy Królowa Alimor. W 1990 roku ukazała się pierwsza powieść Bochińskiego, space opera Kurierzy galaktycznych szlaków. W 1991 opublikował kolejną powieść fantasy Sen o Złotym Cesarstwie.

W 1984 roku zajął trzecie miejsce w konkursie literackim PSMF „ORBITA”, w 2000 opowiadanie Czapka dla miasta było nominowane do Nagrody Srebrnego Globu. W latach 1986 – 1990 brał aktywny udział w pracach Klubu Tfurcóf.

Około roku 2000 odczuł gwałtowną potrzebę przybliżenia czytelnikom prawdziwej, pozbawionej krzywdzących stereotypów historii szacownego cechu grabarzy. W efekcie powstał zbiór opowiadań Wyjątkowo wredna ceremonia, wydany w 2005 r., których głównym bohaterem jest Elizabediath Monck — duma i ikona grabarskiej konfraterni.

MARCIN OSUCH

Marcin Osuch (ur. 1970). Z wykształcenia inżynier a z zamiłowania wielbiciel komiksu. Wychowany na “Świecie Młodych”, “Relaxie” i “Alfie”. Autor tekstów publicystycznych, wywiadów i recenzji poświęconych historyjkom obrazkowym. Przygodę z publikacjami na temat komiksu rozpoczął przypadkowo w 1991 roku w “Komiksie”, gdy redakcja opublikowała jego długi list (dwie strony!) o aktualnej wówczas sytuacji komiksu polskiego. Od ponad dwudziestu lat związany z Magazynem Kultury Popularnej Esensja (opublikował ponad 400 tekstów: recenzji i wywiadów), od dziesięciu lat prowadzi tam dział komiksu. Współautor z Konradem Wągrowskim dwóch książek: „Kolorowe zeszyty. Podziemny front, Pilot śmigłowca i inne serie komiksowe PRL” (2022) oraz „Pozaziemscy bogowie i kosmiczni detektywi. Polski komiks SF do 1989 roku (2024). Pracuje nad kolejnymi publikacjami.

KONRAD WĄGROWSKI

Konrad Wągrowski (ur. 1973), absolwent Politechniki Warszawskiej. Z zawodu analityk i konsultant IT, z zamiłowania dziennikarz, publicysta i miłośnik kultury popularnej: kino, komiks, literatura. Od lat chętnie pisuje na te tematy. Współpracował z serwisem Stopklatka oraz pismami “Cinema”,”Film”,”Świat Filmu”,”Nowa Fantastyka”, “Wprost” i innymi. O filmach opowiadał w audycji Karoliny Głowackiej “Klasyki dla grzeszników” w radiu TOK FM.

Twórca i redaktor naczelny serwisu internetowego Esensja.pl (od 2000 roku), w którym publikuje swoje teksty. Odebrał klasyczną edukację komiksową: wychowany na “Świecie Młodych” i “Relaxie”, Tytusach, Kajkach i Kokoszach, Żbikach i innych “kolorowych zeszytach”. Z miłości do komiksu nigdy nie wyrósł, uwielbia Alana Moore’a, Enkiego Bilala, Shauna Tana, Andreasa oraz przygody superbohatera z Opola, ale wciąż chętnie wraca do rodzimych klasyków, próbując przekonać do nich także swoje dzieci (co w przypadku Kajka i Kokosza przynosi już wymierne efekty).

Prywatnie ojciec osiemnastoletniej córki i trzynastoletniego syna, lubi podróżować (stara się nigdy nie jeździć dwa razy w to samo miejsce), pasjonuje się piłką nożną (szczególnie gdy gra jego syn), ale ceni sobie też wieczorną lampkę wina z żoną przy odcinku dobrego serialu.

TOMASZ NIEWIADOMSKI

Tomasz Niewiadomski (ur. 1971), komiksiarz i ilustrator, twórca postaci Ratmana (do tej pory wyszły trzy okazałe tomy zbiorcze). W 2024 hucznie obchodził 30-lecie swojego bohatera na festiwalch w Krakowie i Łodzi. Miłośnik i posiadacz wielu kotów (zeszyt komiksowy Kocie sny). Debiutował na początku lat 90. Drukował w magazynach, antologiach i autorskich tomikach komiksowych oraz na łamach “Nowej Fantastyki”, “Polityki”, “Rzeczpospolitej” czy “Machiny”.
Jako pracę dyplomową na Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie wykonał cykl ilustracji do Dzienników gwiazdowych bardzo dobrze przez Mistrza przyjętych. Lem w serdecznym liście nazwał siebie jego „mniej (rysunkowo) utalentowanym kolegą”, bowiem sam, jak podkreślił, „z lubością rysował głównie kościotrupy”.
Niewiadomski okazał się specjalistą od shortów, pisanych przez Grzegorza Janusza. Najbardziej lubi ilustrować teksty z myślą, filozoficzne, abstrakcyjne, nieprzesadnie skoncentrowane na realiach (tzn. niehiperrealistyczne). Do takich opowiadań, esejów robił obrazki w „Nowej Fantastyce” i ilustrował naukowe szkice w „Czasie Fantastyki”.

RAFAŁ SPÓRNA

Rafał Spórna (ur. 1977), absolwent radomskiego Liceum Plastycznego oraz Politechniki (Edukacja Wizualna). Od dzieciństwa i pierwszych lektur Tytusa, Romka i A’Tomka zafascynowany komiksem. Zaczynał tradycyjnie rysując tuszem, obecnie do pracy wykorzystuje tablet oraz programy graficzne. Początkowo rysował krótkie epizody, następnie dłuższe kolorowe formy (Pangea Mazut, Epoch Escape, Hole Sequences czy Pink Bang). Tematyka komiksów to głównie transhumanizm, ewolucja technologiczna, cyberpunk, kontakty z obcą cywilizacją (Oko Horusa). Autora interesują różne poziomy tej samej rzeczywistości, na którą bohater ma niewielki wpływ i odgrywa z góry narzuconą rolę. W 2024 komiks Alchenit nominowany był do nagrody komiks roku podczas Festiwalu Komiksu w Łodzi.
Inspiracje czerpie z twórczości Stanisława Lema, Philipa K. Dicka, Jacka Dukaja, Grega Egana i innych pisarzy. Ulubieni twórcy komiksowi: Moebius, Enki Bilal, Charles Burns, Daniel Clowes, Brecht Evans i Andreas. Z polskich twórców Krzysztof Gawronkiewicz, Przemysław Truściński, Grzegorz Rosiński, Bogusław Polch i Jerzy Ozga.

KAJETAN SZOKALSKI

Kajetan Szokalski, autor powieści kryminalnej „Klub białych zębów” oraz kilkunastu krótkich form literackich (opowiadań, wierszy, drabbli), publikowanych w aplikacji PulpUp, tematycznych antologiach oraz miesięcznikach i kwartalnikach literackich. Jako tester oprogramowania uważa, że testowanie i pisanie świetnie się pokrywają – wymagają dociekliwości, efektywnego planowania i ciągłego zadawania pytania „a co by było, gdyby…?” przed naciśnięciem kolejnego klawisza.
Prywatnie nałogowy czytelnik, konsolowy gracz i miłośnik sportu, a przede wszystkim piłki nożnej. Mieszka w Warszawie z żoną. W pisaniu pomagają mu (równie często, jak przeszkadzają) dwa koty.

ANDRZEJ KWIECIEŃ

Andrzej Kwiecień, rocznik 1985, urodzony trzynastego w piątek – co miało raczej pozytywny wpływ na jego losy. Absolwent Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Prawie dekadę przepracował w firmach naftowych, z czego przynajmniej połowę tego czasu spędził, oglądając świat z pokładu platform wiertniczych. Obecnie zarządza firmą software’ową. Fan technologii, komiksów, pasjonat systemów walki, strzelectwa i nurkowania. Gdyby mógł, nie wychodziłby z lasów i nie schodził z gór, ale niestety słabo tam z internetem. Debiutował w grudniu 2022 roku na łamach „Nowej Fantastyki” cyberpunkowym opowiadaniem Chrzest. Jego debiutancka powieść Metamorf otrzymała nominację do Książki Roku 2023 w kategorii science-fiction w plebiscycie lubimyczytać.pl.

WOJTEK SEDEŃKO

Spiritus movens festiwalu. Czytelnik, fan, redaktor, wydawca, selekcjoner antologii i animator fantastyki w jednym. Pomysłodawca i koordynator wirtualnej Encyklopedii Fantastyki, rednacz kwartalnika „SFinks”.

Na festiwal ukaże się jego drugi, po Pejzażu z gwiazdami, tom publicystyki Zrodzony z fantastyki.